Dna moczanowa (podagra) - Dieta - Wiesz Co Jesz!

Dieta przy dnie moczanowej (podagra)

O CHOROBIE/DIECIE:

Dna moczanowa, inaczej zwana podagrą, to choroba zapalna stawów związana z nadmierną kumulacją w nich kwasu moczowego (a dokładniej kryształków związków zwanych moczanami). Występuje ona u około 2% populacji, częściej dotyka też mężczyzn, niż kobiety. W jej przebiegu dochodzi do przewlekłego stanu zapalnego, bólu, problemów z poruszaniem zajętymi chorobą stawami, a także do tworzenia się kamieni nerkowych. W przebiegu tej choroby stosuje się tzw. dietę niskopurynową. Puryny to związki obecne w żywności, z których po przemianach metabolicznych powstaje w organizmie kwas moczowy.

DIAGNOSTYKA:

Wykonuje się oznaczenie stężenia kwasu moczowego we krwi oraz badanie dobowego poziomu utraty tego składnika wraz z moczem. Ocenia się też płyn stawowy mikroskopijnie, w poszukiwaniu w nim kryształków moczanu sodu.

LECZENIE I DIETA:

W większości przypadków dietę należy ustalać indywidualnie, dopasowując ją do potrzeb danej osoby, przebiegu choroby i chorób współistniejących. Przede wszystkim jednak należy zastosować dietę z niską zawartością puryn (do 300 mg) oraz dietę niskotłuszczową (do ok. 40 g dziennie).
Podstawowe zasady zbilansowanej diety to:

  • 4-5 posiłków dziennie w odstępach 2,5-4 h, przy czym ostatni posiłek należy zjeść na 3-4 godziny przed snem ze względu na to, że w trakcie nocy zatrzymuje się w organizmie więcej kwasu moczowego,
  • zadbanie o odpowiednie nawodnienie (co najmniej 3 l płynów dziennie, w tym wody - korzystne jest picie jej z dodatkiem soku z cytryny i naparów ziołowych, np. mniszka lekarskiego czy podagrycznika; nie należy pić herbaty, kawy ani kakao, ze względu na zawarte w nich puryny, a także warto unikać Coca-Coli ze względu na występującą w niej kofeinę, która zwiększa stężenie kwasu moczowego we krwi), choć dokładne limity przyjmowania płynów warto uzgodnić z lekarzem prowadzącym;
  • spożywanie dużych ilości warzyw i owoców (co najmniej 5 porcji dziennie, przy czym najlepiej 3-4 porcje warzyw i 1-2 porcje owoców), z wyłączeniem tych, które zawierają duże ilości puryn (patrz poniżej);
  • spożywanie pełnoziarnistych produktów zbożowych,
  • włączenie do diety nasion roślin strączkowych jako źródła białka, błonnika i węglowodanów,
  • wybieranie chudych i nieprzetworzonych mięs oraz najlepiej półtłustych produktów mlecznych z uwzględnieniem w diecie fermentowanych przetworów mlecznych (jogurt, kefir, maślanka), przy czym mięso lepiej jest generalnie ograniczać (szczególnie podroby), a także tłuste ryby i ich przetwory (np. do 100 g dziennie). Ponadto zaleca się gotowanie mięsa w dużej ilości wody, co pomaga w usunięciu z niego części puryn,
  • unikanie skorupiaków, zwłaszcza krewetek i ostryg,
  • eliminowanie sosów i wywarów mięsnych, kostnych i grzybowych, i zastępowanie ich wywarami warzywnymi,
  • przyprawianie potraw sokiem z cytryny, zieloną pietruszką i koperkiem, majerankiem, cynamonem, imbirem czy wanilią. Warto ograniczyć dodawanie soli i vegety, a całkowicie wyeliminować pieprz, ocet, musztardę,
  • wybieranie tłuszczów pochodzenia roślinnego, przy czym warto gotować potrawy bez dodatku tłuszczu, a dopiero dodawać go do gotowych dań, na surowo,
  • rezygnacja ze słodyczy i innych wysoko przetworzonych produktów,
  • unikanie potraw smażonych na rzecz gotowanych.

Do produktów o najniższej zawartości puryn należą: owoce (poza rabarbarem i melonem), warzywa (przy czym warzywa takie, jak szczaw, dynia, jarmuż, kapusta, brokuły, kalafior, por, szpinak, groszek, kukurydza należą wyjątkowo do bogatych w puryny!), produkty mleczne, jaja, produkty zbożowe, tłuszcze i oleje, orzechy i ziarna, grzyby (szczególnie kurki – niewskazane są za to pieczarki i boczniaki). Nieco więcej puryn mają strączki, natomiast produkty najbogatsze w puryny to tłuste ryby i skorupiaki, mięsa i ich przetwory, alkohol (szczególnie piwo).

ENERGIA I PROPORCJE MAKROSKŁADNIKÓW:

Kaloryczność diety powinna być dostosowana indywidualnie do osoby chorej; jej masy ciała, wzrostu, wieku, aktywności fizycznej, stanu zdrowia i celu terapeutycznego. Należy dążyć do unormowania masy ciała, gdyż dna moczanowa dużo częściej rozwija się u osób z nadmierną liczbą kilogramów.

WITAMINY I SKŁADNIKI MINERALNE:

Warto zwrócić uwagę na podaż witaminy C, jako głównego przeciwutleniacza w żywności. Wpływa ona redukująco na stan zapalny, przeciwdziała wolnym rodnikom, ale tez zwiększa wchłanianie żelaza – którego w diecie niskopurynowej może być zbyt mało, gdyż jego źródłami są głównie mięsa, strączki i warzywa zielonoliściaste. Witaminę C można znaleźć w dużej ilości w natce pietruszki, dzikiej róży, cytrusach.

INNE:

W ramach redukowania rozwoju stanów zapalnych w organizmie niektóre źródła podają, iż warto suplementować kwasy tłuszczowe omega-3 w ilości 1-2 g dziennie. Ich źródłem w diecie są przede wszystkim tłuste ryby, ale niestety w przebiegu podagry należy je ograniczać w menu. Warto zatem szukać ich w oleju lnianym, rydzowym, rzepakowym i sojowym (najlepiej w stanie surowym), a także orzechach włoskich, siemieniu lnianym oraz nasionach chia.