SIBO może być spowodowane wieloma czynnikami, m.in.:
Objawami przerostu bakteryjnego SIBO są m.in. duże i częste wzdęcia i gazy, najczęściej bolesne, do tego biegunki, zaparcia, zgaga, zmęczenie i ból głowy.
Diagnostyka SIBO obejmuje wodorowy (lub wodorowo-metanowy) test oddechowy. Podczas takiego badania w wydychanym powietrzu mierzony jest wodór (i metan w przypadku testu wodorowo-metanowego) wydzielany przez bakterie bytujące w przewodzie pokarmowym.
Ponieważ powodem wystąpienia SIBO jest przerost bakteryjny, tę chorobę leczy się odpowiednio dobraną antybiotykoterapią. Leczenie i działanie antybiotyku kontroluje lekarz gastroenterolog, gastrolog lub internista. Oprócz antybiotykoterapii, w leczeniu SIBO niezwykle ważna jest dieta LOW FODMAP, która polega na ograniczeniu pokarmów bogatych w związki FODMAP.
FODMAP to nic innego jak fermentujące oligo- di- i monosacharydy oraz poliole. To grupa krótkołańcuchowych węglowodanów, słabo wchłanialnych i szybko fermentujących, o wysokim ciśnieniu osmotycznym. Zalicza się do nich:
Dieta LOW FODMAP jest dietą trudną, która eliminuje wiele produktów, dlatego przy tej diecie zaleca się skorzystanie z pomocy dietetyka. Dieta LOW FODMAP nie jest dietą na całe życie – jej stosowanie powinno trwać maksymalnie kilka tygodni, na czas leczenia i łagodzenia objawów SIBO. Po kilku tygodniach stosowania diety LOW FODMAP należy zacząć stopniowo wprowadzać produkty spoza diety. Trzeba również pamiętać, że stosowanie niektórych probiotyków w przebiegu SIBO, może spowodować nasilenie objawów. Mowa tutaj zwłaszcza o probiotykach zawierających bakterie z rodzaju Lactobacillus. Za bardziej bezpieczne w SIBO uważa się stosowanie probiotyków zawierających Saccharomyces boulardii oraz bakterie z rodzaju Bifidobacterium. Można rozważyć zastosowanie probiotyków po przebytej antybiotykoterapii i konsultacji z lekarzem.
Dieta LOW FODMAP powinna pokrywać zapotrzebowanie na energię i wszystkie składniki pokarmowe. Energia i rozkład makroskładników powinny zostać dobrane indywidualnie według potrzeb. Proporcje makroskładników powinny wynosić około 50% energii z węglowodanów, około 30-35% energii z tłuszczu i 15-20% energii z białka.
Ponieważ dieta LOW FODMAP jest dietą eliminującą wiele grup produktów spożywczych, ważne jest odpowiednie zbilansowanie diety tak aby nie była ona niedoborowa. Z tego też względu diety LOW FODMAP w najbardziej restrykcyjnej wersji nie powinno się stosować dłużej niż 6-8 tygodni. W przypadku problemów z zapewnieniem odpowiedniej ilości składników pokarmowych, warto rozważyć suplementację.