Atemoja

Krzyżówka dwóch gatunków flaszowca łuskowatego – czerymoi i jabłka cukrowego. Dziś gatunek ten uprawia się i jest popularny w Brazylii, na Tajwanie, Kubie, w Izraelu, Libanie, Egipcie oraz Tanzanii, Filipinach, w Australii oraz południowej Afryce. Nazwa atemoji powstała z połączenia nazw owoców ate i cherimoya. Uprawia się ją głównie z uwagi na soczysty miąższ owoców i ciekawy smak – atemoja jest lekko słodka, ale ma lekko kwaskową nutę nadającą jej tropikalnego charakteru. Aromat atemoji przypomina połączenie wanilii, ananasa, śmietanki, przez co czasami porównuje się ją do koktajlu piña colada. Zwykle spożywana jest na surowo.

Informacje dodatkowe

W miąższu tego owocu znajduje się wiele czarnych, trujących nasion! Ich spożycie może spowodować uszkodzenie nerwów, dlatego należy je usunąć przed spożyciem, zazwyczaj po prostu wyjmując je z miąższu.

Wpływ na zdrowie

Atemoja należy do stosunkowo kalorycznych owoców, ma bowiem 78 kcal w 100 g. Jest zasobna w węglowodany, ale też odznacza się dużą ilością błonnika i białka. Jest źródłem witaminy C, witamin z grupy B, a także potasu i magnezu. Regularnie spożywana, może przyczynić się do regulacji ciśnienia tętniczego krwi, natomiast zawarty w niej błonnik przeciwdziała zaparciom oraz biegunkom i reguluje rytm wypróżniania. W strefie tropikalnej atemoję wykorzystuje się w zwalczaniu objawów przeziębień. Ponadto owoce te zawierają liczne przeciwutleniacze, które zmniejszają tempo starzenia się komórek organizmu.