Benzoesan Potasu (E212)

Konserwant hamujący rozwój pleśni, drożdży i niektórych bakterii. Naturalnie występuje w większości owoców, głównie w jagodach i żurawinie, a także w grzybach, cynamonie i produktach mlecznych. Na potrzeby produkcyjne wytwarzany chemicznie. Stosowany w żywności, w produktach takich jak przetworzone owoce i warzywa, napoje bezalkoholowe, galaretki niskocukrowe i niskokaloryczne, marynaty, koncentraty pomidorowe, przyprawy, produkty mięsne poddane obróbce cieplnej, wypieki, oliwki i ich przetwory, preparaty z wodorostów morskich, buraki ćwikłowe gotowane, suszone produkty mięsne, pasztety, ryby i owoce morza, surimi, płynna masa jajowa, zupy i buliony w płynie, sosy, syropy cukrowe, piwo bezalkoholowe, napoje alkoholowe o zawartości alkoholu poniżej 15%. Znajduje też zastosowanie w kosmetykach – np. w pastach do zębów, kremach pod oczy. Substancja ta jest zakazana w USA i Japonii.

Wpływ na zdrowie

Benzoesan potasu nie kumuluje się w organizmie, gdyż jest wydalany całkowicie z moczem dość szybko po spożyciu i wchłonięciu w układzie pokarmowym. Opuszcza organizm w formie kwasu hipurowego. Znane są jednak negatywne działania tego związku – przypadki wywoływania reakcji organizmu (podobnych do alergicznych) związanych z nadprodukcją histaminy po przyjęciu produktów z benzoesanami. Może podrażniać żołądek, szczególnie gdy jednocześnie podaje się z nim aspirynę i/lub spożywa się go w ilościach większych od 5 mg/kg masy ciała. Jest powszechnie uznawany za szkodliwy.