Benzoesan Sodu (E211)

Konserwant hamujący rozwój pleśni, drożdży i niektórych bakterii. Naturalnie występuje w większości owoców, głównie w jagodach, żurawinie, a także grzybach, cynamonie i produktach mlecznych. Na potrzeby produkcyjne wytwarzany chemicznie. Można go znaleźć w przetworzonych produktach owocowych i warzywnych, gotowych sałatkach, a także sosach i majonezach. Zawierają go też przetwory rybne, a także tłuszcze – margaryny, masło o obniżonej zawartości tłuszczu i tłuszcze piekarnicze. W ilości do 40 mg/kg ma zastosowanie w produktach mlecznych, przy czym może się tam pojawiać również w wyniku procesu fermentacji mlekowej. Stosowany również w piekarnictwie, ekstrakcie słodowym i kosmetykach, np. pastach do zębów, kremach pod oczy.

Informacje dodatkowe

W połączeniu z witaminą C (lub inaczej kwasem askorbinowym), benzoesan sodu może wytwarzać szkodliwy związek – benzen. Benzen ma działanie kancerogenne (rakotwórcze). Takie połączenie można czasem spotkać w napojach.

Wpływ na zdrowie

Benzoesan sodu nie kumuluje się w organizmie, gdyż jest wydalany całkowicie z moczem dość szybko po spożyciu i wchłonięciu w układzie pokarmowym. Opuszcza organizm w formie kwasu hipurowego. Znane są jednak negatywne działania tego związku – przypadki wywoływania reakcji organizmu (podobnych do alergicznych) związanych z nadprodukcją histaminy po przyjęciu produktów z benzoesanami. Może podrażniać żołądek, szczególnie gdy jednocześnie podaje się z nim aspirynę i/lub spożywa się go w ilościach większych od 5 mg/kg masy ciała. Jest powszechnie uznawany za szkodliwy. Źródło sodu – należy go więc ograniczać w diecie osób z nadciśnieniem tętniczym. \Brakuje długoterminowych badań nad jego działaniem nowotworowym, gdy spożywany jest powyżej 1800 mg/kg masy ciała. Taka ilość benzoesanu stosowana na organizm szczura już po kilku dniach powodowała zaburzenia pracy układu nerwowego, utratę masy ciała, zaburzenia związane ze składem krwi i zmianę masy poszczególnych narządów w organizmie. Natomiast ilości tej substancji stosowane w badaniach były znacznie wyższe od możliwych maksymalnych dawek benzoesanu przyjmowanych wraz z dietą przeciętnego człowieka. Jednak mimo wszystko jest uznawany za substancję potencjalnie szkodliwą.