Chilli

Jadalny owoc papryki różnych odmian, np. tabasco, habanero, jalapeño czy cayenne. Papryka chilli pochodzi z Ameryki Środkowej, jednakże szybko rozprzestrzeniła się też w Azji i Afryce. W Tajlandii każda osoba spożywa dziennie średnio ok. 5 g papryki chilli. Charakteryzuje się ona ostrym smakiem dzięki wysokiej zawartości kapsaicyny. Substancja ta pobudza receptory bólowe oraz błony śluzowe, a tym samym wywołuje uczucie pieczenia w jamie ustnej. Ostrość papryki chilli determinuje nie tylko jej odmiana, ale także część świata (i klimat), w jakiej dojrzewała. Zwykle im mniejsza papryka, tym ostrzejszy smak. Najostrzejszą odmianą ostrych papryk jest Trinidad Scorpion Butch. Paprykę chilli wykorzystuje się głównie jako przyprawę. Sprzedawana jest najczęściej w postaci suszonej, sproszkowanej lub marynowanej. Mimo że chilli zawiera wiele różnych witamin i składników mineralnych, to nie jest źródłem tych składników w naszej diecie, bo zazwyczaj spożywana jest w bardzo niewielkich ilościach.

Informacje dodatkowe

Jeżeli podczas przygotowywania potrawy została użyta zbyt duża ilości chilli, to powstały ostry smak można nieco złagodzić poprzez dodanie cukru, śmietany lub mleka kokosowego. Pomóc może też dołączenie do potrawy pokrojonego ziemniaka, którego należy usunąć po ok. pół godzinie. Aby złagodzić nadmiernie ostre, palące uczucie w ustach i przełyku po zjedzeniu chilli, należy spożyć tłuste mleko. Ważne jest, aby nie popijać chilli wodą, sokiem czy piwem.

Wpływ na zdrowie

Spożywanie papryki chilli stwarza niebezpieczeństwo podrażnienia błon śluzowych jamy ustnej, przełyku i żołądka. Produkt niezalecany osobom z chorobami przewodu pokarmowego. Za sprawą zawartej w niej kapsaicyny może być pomocna w procesie odchudzania. Może również pomagać w obniżaniu ciśnienia tętniczego krwi (działanie hipotensyjne). Umiarkowane spożywanie papryki chilli umożliwia zmniejszenie ryzyka rozwoju wrzodów żołądka i niektórych nowotworów.