Cukinia

Przypominająca ogórek roślina dyniowata, jadana najczęściej w Europie, szczególnie w Rosji i na Bałkanach. Słowo cukinia pochodzi z włoskiego słowa „zucchini” oznaczającego „małą dynię”. Jest to warzywo o niskiej wartości energetycznej (100 g dostarcza zaledwie 16 kcal) i bardzo szerokim zastosowaniu kulinarnym. Bywa jedzone na surowo, smażone, pieczone, gotowane i grilowane. Idealnie nadaje się do przygotowania zup, zapiekanek, placuszków, leczo, gulaszu, szaszłyków czy też dań jednogarnkowych. Cukinia posiada dość duże ilości witaminy C (ok. 20-30 mg/100 g).

Informacje dodatkowe

Osoby niemające problemów trawiennych mogą spożywać cukinię bez obierania. Cukinię możemy mrozić, jednakże przed zamrożeniem należy ją pokroić, np. w talarki.

Wpływ na zdrowie

Warzywo to jest lekkostrawne, dlatego zaleca się spożywanie go osobom cierpiącym na choroby żołądka, wątroby, trzustki, jelit. Ze względu na niską kaloryczność może być elementem diety osób z nadwagą i otyłością. Cukinia charakteryzuje się stosunkowo wysoką zawartością potasu (ok. 260 mg/100 g). Jednocześnie zawiera śladowe ilości sodu. Z tego też względu może być zalecana osobom z nadciśnieniem tętniczym. Posiada niski indeks glikemiczny i dlatego jest odpowiednim warzywem dla osób chorujących na cukrzycę i insulinooporność. Warto dodać, że cukinia nie akumuluje (nie magazynuje) metali ciężkich, przez co może być bez obaw podawana małym dzieciom. Sezon na cukinię rozpoczyna się w drugiej połowie lata.