Cyklaminian Wapnia (E952)

Syntetyczny słodzik, odkryty w 1937 roku. Pod względem budowy chemicznej jest to sól wapniowa kwasu cyklaminowego. Występuje w postaci bezbarwnego proszku, pozbawionego zapachu i dobrze rozpuszczalnego w wodzie. Jest on ok. 50 razy słodszy od cukru białego. Zaliczany do bezkalorycznych substancji słodzących. Związek ten jest odporny na działanie wysokiej temperatury, przez co może być wykorzystywany np. do pieczenia. Stosowany jest bardzo często w połączeniu z innymi słodzikami, np. sacharyną – zabieg ten pozwala zamaskować gorzkawy posmak, jaki wywołuje cyklaminian. Słodzik ten obniża cierpkość niektórych owoców i jednocześnie wzmacnia smak owocowy. Ustalono bezpieczny dzienny poziom spożycia (ADI) cyklaminianu w wysokości 11 mg/kg masy ciała. Cyklaminian można spotkać szczególnie w wodach smakowych, napojach owocowych i napojach gazowanych typu light. W sprzedaży występuje pod nazwami handlowymi Sucaryl i Sugar Twin.

Wpływ na zdrowie

W wielu krajach został wycofany po stwierdzeniu jego rakotwórczych właściwości. Substancja ta jest zakazana m.in. w USA, jednakże nadal jest dopuszczona do stosowania w ok. 50 krajach na świecie. Naukowcy uznali, że spożywanie cyklaminianu sodu może prowadzić do epilepsji, guzów mózgu oraz choroby Parkinsona, jednakże następne badania toksykologiczne nie potwierdziły wspomnianych korelacji i wykazały, że cyklaminian jest bezpieczny dla zdrowia. Nie zaleca się jego spożywania kobietom ciężarnym i karmiącym.