Emulgator

Ogólna nazwa substancji umożliwiających powstawanie i stabilizowanie emulsji. Związki te pozwalają na połączenie się różnych składników, które z natury nie mieszają się ze sobą (np. tłuszcz z wodą). Przykładami emulgatorów stosowanych w żywności są lecytyna (E322), monolaurynian polioksyetylenosorbitolu (E432), monooleinian polioksyetylenosorbitolu (E433), monopalmitynian polioksyetylenosorbitolu (E434), monostearynian polioksyetylenosorbitolu (E435), tristearynian polioksyetylenosorbitolu (E436), ester glicerolu i żywicy roślinnej (E445), mono- i diglicerydy kwasów tłuszczowych (E471), polirycynooleinian poliglicerolu (E476), monostearynian sorbitolu (E491). Emulgatory dodawane są zwykle do sosów, deserów, dressingów, serów, past, majonezów, batonów, czekolad, ciastek, margaryn, ptasiego mleczka, zup w proszku, wiśni w czekoladzie, pralinek, masła orzechowego, kremów, gum do żucia. Brak zastosowania emulgatorów mógłby spowodować, że z majonezu wyciekałaby nam woda. Emulgatory wykorzystywane są również w przemyśle kosmetycznym do produkcji m.in. kremów.

Wpływ na zdrowie

Emulgatory w ilościach stosowanych w żywności oraz w przemyśle kosmetycznym nie są szkodliwe dla organizmu. Ich dopuszczalne ilości w produktach są ściśle określone i kontrolowane.