Fenkuł

Roślina selerowata o zapachu zbliżonym do anyżu. Naturalnie występuje w krajach śródziemnomorskich, Afganistanie, Iranie, Pakistanie. Stosowana jest jako przyprawa do mieszanek ziołowych i zup. Napar z fenkułu wykorzystuje się w kosmetyce (do pielęgnacji cery tłustej). Owoce kopru włoskiego zawierają duże ilości olejków eterycznych; mają słodkawy, lekko pikantny smak – porównywany do anyżu lub lukrecji. W przemyśle spożywczym olejek ten używany jest do aromatyzowania wyrobów cukierniczych i wódek.

Informacje dodatkowe

Nasiona fenkułu można żuć dla odświeżenia oddechu. W ziołolecznictwie stosowany jest on jako naturalny środek przeciwpasożytniczy na świerzbowce i wszy. W kuchni liście fenkułu używane są jako składnik zup oraz sałatek (świetnie komponują się z jabłkiem i selerem naciowym), natomiast nasiona dodaje się do potraw z wieprzowiną.

Wpływ na zdrowie

Napary i herbatki z kopru włoskiego bardzo często są podawane niemowlętom jako pomoc w zwalczaniu kolki oraz kobietom karmiącym piersią jako środek pobudzający laktację. Nie należy jednak stosować ich zbyt często, ponieważ olejki fenkułu mają silne działanie estrogenne i mogą powodować zbyt wczesne dojrzewanie u dziewczynek. Również nie są wskazane dla kobiet w ciąży. W ziołolecznictwie koper włoski często jest wykorzystywany jako środek wykrztuśny, przeciwgorączkowy oraz napotny; dobrze sprawdzi się też przy zapaleniach jamy ustnej i aftach. Owoce kopru włoskiego pobudzają wydzielanie soku żołądkowego oraz żółci, dlatego często stosuje się je przy dolegliwościach przewodu pokarmowego, np. wzdęciach, zaparciach oraz bólach brzucha. Fenkuł może powodować reakcje alergiczne. Większe dawki olejku koprowego podawane doustnie mogą powodować odurzenie, drgawki, przekrwienie mózgu i płuc oraz podrażnienie błon śluzowych żołądka i jelit.