Inulina

Polisacharyd pełniący funkcję prebiotyku, czyli substancji stymulującej wzrost korzystnej mikroflory jelitowej. Związek ten zaliczany jest do grupy fruktanów. Inulina przybiera postać białego, pozbawionego zapachu proszku, dobrze rozpuszczalnego w wodzie. Naturalnie występuje w komórkach roślin, gdzie gromadzona jest w wakuolach (strukturach komórkowych magazynujących wodę i sole mineralne). Żywieniowymi źródłami tej substancji są m.in. karczochy, słonecznik, banany, cykoria, cebula, agawa, pszenica, czosnek, szparagi, por. Inulina występuje w postaci białego proszku. Jest coraz częściej wykorzystywana w produkcji żywności jako substytut (zamiennik) tłuszczu lub cukru. Wartość energetyczna inuliny wynosi ok. 150-210 kcal/100 g; oznacza to, że jest ona ok. dwa razy mniej kaloryczna od cukru stołowego (sacharozy) – jednakże trzeba zaznaczyć, że słodkość tej substancji wynosi tylko ok. 10% słodkości tradycyjnego cukru. Na skalę komercyjną inulina produkowana jest z cykorii.

Informacje dodatkowe

Inulina w kuchni domowej może zastępować np. część masła przeznaczonego do zrobienia biszkoptów. Substancja ta nadaje produktom mlecznym gładszą konsystencję. Dodanie niewielkiej ilości inuliny do produktów mięsnych, np. kotletów mielonych, poprawia ich teksturę.

Wpływ na zdrowie

Inulinie przypisuje się korzystny wpływ na zwiększanie wchłaniania składników mineralnych w naszym przewodzie pokarmowym, szczególnie wapnia, magnezu i żelaza. W organizmie człowieka pełni ona funkcję błonnika pokarmowego. Odpowiada m.in. za regulację pracy jelit, przeciwdziała zaparciom i zwiększa częstotliwość wypróżnień. W literaturze wskazuje się, że inulina pomaga w obniżaniu stężenia we krwi triglicerydów i cholesterolu.