Kiełbasa
Produkt wędliniarski. Kiełbasa powstaje przez zamknięcie mielonego lub przetworzonego mięsa w podłużnej otoczce naturalnego pochodzenia. Tradycyjnie przyrządza się ją z mięsa wieprzowego, soli i innych przypraw. Można użyć także mięsa cielęcego lub wołowego, rzadziej drobiowego. W zależności od zawartości wody, kiełbasa zaliczana jest do produktów: trwałych (np. kiełbasa sucha, salami), półtrwałych (kabanosy) i nietrwałych (kiełbasa zwyczajna). Wyróżnić można kiełbasy gotowane, gotowane wędzone, świeże wędzone oraz suszone. Kiełbasy zawierają bardzo dużo tłuszczu, kwasów tłuszczowych nasyconych, cholesterolu oraz sodu. Zawierają też białko, witaminy z grupy B oraz fosfor, żelazo i cynk.
Informacje dodatkowe
Tradycyjna kiełbasa powinna zawierać 95% mięsa wieprzowego, np. z łopatki. Niestety producenci prześcigają się w produkcji jak najtańszych wyrobów. W sklepach można znaleźć kiełbasy nieskładające się nawet w połowie z mięsa, za to z dodatkami takimi jak zagęszczacze, skórki wieprzowe czy mięso oddzielone mechanicznie. Kiełbasę zazwyczaj spożywa się samodzielnie – na zimno lub na ciepło z chlebem. Wykorzystuje się ją do przyrządzania różnych dań: bigosów, leczo, zapiekanek, szaszłyków. Kiełbasy należy przechowywać w lodówce, najlepiej zawinięte w pergamin, który przepuszcza powietrze oraz parę wodną. Dobrze sprawdzą się też opakowania próżniowe. Najgorszym sposobem jest trzymanie kiełbasy w folii – sprzyja to rozwojowi pleśni.
Wpływ na zdrowie
Coraz więcej badań dowodzi, że wysokie spożycie przetworzonego mięsa jest jednym z czynników zwiększających ryzyko chorób układu sercowo-naczyniowego oraz oddechowego, chorób wątroby, nerek, cukrzycy typu 2, a nawet nowotworów. Z powodu dużej zawartości tłuszczu i cholesterolu spożywanie kiełbasy powinny ograniczyć osoby na dietach odchudzających.