Lukrecja

Roślina z rodzaju bobowatych, rosnąca na terenie Azji i Europy. Ze względu na słodki smak lukrecję nazywa się słodkim korzeniem. Słodycz lukrecji wynika z zawartości kwasu lukrecjowego nazywanego glicyryzyną. Co ciekawe, związek ten wykazuje słodkość ok. 30-50 razy większą niż cukier stołowy (sacharoza). Pod względem zdrowotnym najważniejszą częścią lukrecji jest korzeń. Lukrecja stosowana jest w przemyśle spożywczym jako dodatek do cukierków, a także składnik likierów i napojów bezalkoholowych. Dodawana jest również do sosów sojowych i tych przygotowanych na bazie chili. Lukrecja stosowana jest jako związek aromatyczny w wyrobach tytoniowych. Ponadto pozwala utrzymywać ich odpowiednią wilgoć, zwiększa ich stabilność i przedłuża trwałość. Lukrecja wykorzystywana jest w przemyśle kosmetycznym jako środek zmniejszający rumień, obrzęki i świąd. Ekstrakty z lukrecji są również stosowane jako środki odbarwiające skórę, a także w leczeniu przebarwień pozapalnych spowodowanych m.in. przez peeling chemiczny i terapię laserową. Lukrecja wykorzystywana jest też w wielu lekach jako środek maskujący ich gorzki smak.

Wpływ na zdrowie

Korzeń i odłogi lukrecji wykazują działanie antyalergiczne, immunomodulujące (wspomagające odporność), wykrztuśne, przeciwzapalne i przeciwwirusowe. W skrajnych przypadkach zbyt wysokie spożycie lukrecji może powodować wzrost ciśnienia tętniczego krwi, prowadzić do zaburzeń rytmu serca i jego niewydolności. Skutkiem nadmiaru lukrecji w organizmie może być też wystąpienie hipokaliemii, zasadowicy metabolicznej i rabdomiolizy. U osób wrażliwych lukrecja może wywoływać reakcje alergiczne.