Mannitol (E421)

Alkohol wielowodorotlenowy (poliol), syntetyzowany na drodze uwodornienia mannozy lub fruktozy. Mannitol występuje w formie białego, krystalicznego proszku pozbawionego zapachu. W warunkach naturalnych obecny jest w wodorostach, grzybach, dyni, cebuli i niektórych drzewach. Stosuje się go jako substancję słodzącą i dodaje do gum do żucia, słodyczy, czekolad, lodów, przetworów mlecznych. Mannitol wykorzystywany jest również w produkcji wyrobów bez cukru, a także do nadawania produktom spożywczym odpowiedniej tekstury (pełni funkcje stabilizujące, wypełniające, przeciwzbrylające) i przedłużania ich trwałości. Może być stosowany w wielu produktach spożywczych na zasadzie quantum satis, czyli bez odgórnie ustalonych ograniczeń, ale w ilości minimalnej, która jest niezbędna do uzyskania zamierzonego celu technologicznego. Na etykietach produktów mannitol oznaczany jest numerem E421. W medycynie pełni on funkcje środka moczopędnego. Wykorzystywany jest w leczeniu ostrej niewydolności nerek. Mannitol poprawia również uwodnienie plwociny u osób cierpiących na mukowiscydozę. Przyczynia się też do usprawnienia transportu niektórych leków do komórek. Nie określono dopuszczalnego dziennego poziomu spożycia (ADI) mannitolu. Związek ten wykorzystywany jest nie tylko w przemyśle spożywczym.

Wpływ na zdrowie

Mannitol ma niski indeks glikemiczny, nie powoduje wzrostu stężenia glukozy we krwi. W większych dawkach może wywoływać efekt przeczyszczający.