Ogórecznik Lekarski

Roślina z rodziny ogórecznikowatych, występująca naturalnie w krajach śródziemnomorskich. Najczęściej stosowana jako przyprawa do sałatek. Działa też leczniczo. Surowcami zielarskimi są ziele oraz liście i nasiona ogórecznika. Pozyskuje się z nich olej będący źródłem nienasyconych kwasów tłuszczowych. Nazwa „ogórecznik” nawiązuje do charakterystycznej cechy tej rośliny – jej liście pachną jak ogórki.

Informacje dodatkowe

W czasach średniowiecza wierzono, że ogórecznik dodaje człowiekowi odwagi i waleczności, dlatego nierzadko wojownicy mieszali z nim wino i wypijali taką miksturę.

Wpływ na zdrowie

Ogórecznik lekarski zawiera wiele składników mineralnych, m.in. krzem (krzemionkę) zmniejszającą rozwój reumatyzmu i schorzeń układu sercowo-naczyniowego, krzemionkę, a także wapń i potas. Zawiera też allantoinę, śluzy, saponiny, fitosterole, witaminy, kwasy organiczne (mlekowy, jabłkowy, octowy), kwasy tłuszczowe. Ogórecznik polecany jest przy podrażnieniach przewodu pokarmowego, chrypce oraz nieżytach górnych dróg oddechowych. Wykorzystywany jest również w leczeniu miażdżycy, chorób układu krążenia i przewlekłych chorób skóry. Wzmacnia naczynia krwionośne,zaleca się go na tzw. pajączki. Napar z ogórecznika działa detoksykująco, uspokaja, wspomaga produkcję żółci i wpływa moczopędnie. Sok z liści ogórecznika odświeża, odmładza skórę, likwiduje stany zapalne ją zajmujące.