Ser Pleśniowy

Ser wytwarzany z mleka krowiego, koziego lub owczego przy udziale podpuszczki. Pokryty warstwą białej, zielonej lub niebieskiej pleśni. Pleśń obecna na serze determinuje smak, aromat, barwę oraz konsystencję sera. Pełni też funkcje konserwujące i zapobiega rozwojowi bakterii, przedłużając trwałość produktu. Najbardziej znane gatunki serów pleśniowych to brie, gorgonzola, camembert. Brie i camembert to sery z porostem białej pleśni, zlokalizowanej tylko na powierzchni produktu, nie przenika ona w jego głąb. Sery te wyróżniają się miękką lub ziarnistą konsystencją i białym lub kremowym zabarwieniem. Charakteryzują się lekko grzybowym smakiem. Sery z pleśnią niebieską lub zieloną (jak np. gorgonzola czy lazur) są przerośnięte pleśnią w środku. Wpływa to na ich specyficzny smak i zapach, dojrzewają znacznie dłużej niż sery z pleśnią białą. Ser pleśniowy dobrze komponuje się z różnymi owocami i czerwonym winem. Stanowi również element wielu sałatek, kanapek a nawet pizzy.

Wpływ na zdrowie

Ser pleśniowy jest ciężkostrawny, tłusty i bardzo kaloryczny, dlatego nie zaleca się go osobom na diecie lekkostrawnej i odchudzającej. To źródło pełnowartościowego białka (stanowiącego najważniejszy budulec), wapnia i fosforu (wpływających na kondycję układu kostnego i zębów) oraz witamin z grupy B, a także witamin A, D, K oraz D. Sery pleśniowe dostarczają nam również elektrolitów takich jak sód i potas, a także magnez (odgrywający ważną rolę w regulacji pracy mięśni w tym także mięśnia sercowego). Są również źródłem tyrozyny – aminokwasu zmniejszającego stres, zmęczenie i odpowiedzialnego za dobry nastrój. Z uwagi na dużą zawartość tłuszczu powinny być spożywane z umiarem, gdyż ich duża podaż w diecie może prowadzić do rozwoju chorób układu krążenia; ze względu na dużą ilość sodu mogą niekorzystnie wpływać na ciśnienie tętnicze krwi, a także prowadzić do zatrzymywania wody w organizmie. Sery pleśniowe mogą również powodować wystąpienie migreny. Nie zaleca się ich dla kobiet w ciąży i małych dzieci.