Słodzik

Substancja słodząca. Określenie używane najczęściej w kontekście syntetycznych substancji słodzących, ale dostępne są również słodziki naturalne – takie jak stewia, ksylitol, erytrol. Przykłady słodzików to także aspartam (E951), acesulfam K (E950), sacharyna (E954), sukraloza (E955). Słodziki są zazwyczaj wielokrotnie słodsze od sacharozy (cukru białego), nisko- lub bezkaloryczne, nie powodują wzrostu stężenia glukozy we krwi, nie przyczyniają się do rozwoju próchnicy, otyłości ani cukrzycy typu 2. Mimo to ich brak negatywnego wpływu na zdrowie jest kwestionowany. Niektóre słodziki podejrzewane są m.in. o działanie rakotwórcze czy podrażniające przewód pokarmowy, w nadmiarze mogą wywoływać efekt przeczyszczający. Niski indeks glikemiczny pozwala na ich bezpieczne spożywanie osobom chorym na cukrzycę. Słodzik dla cukrzyków dostępny jest w postać tabletek, syropu lub proszku. Niektóre słodziki wpływają na zdolność potraw do zatrzymywania wody, dzięki temu ograniczając ich wysychanie. Substancje słodzące mogą być stosowane m.in. w napojach bezalkoholowych, wyrobów cukierniczych i piekarniczych, guma do żucia i środkach spożywczych przeznaczonych dla osób na dietach o ograniczonej zawartości energii (odchudzających).

Informacje dodatkowe

Aspartam nie powinien być stosowany do słodzenia herbaty zalewanej wrzątkiem i pieczenia, gdyż temperatura powyżej 100ᵒC powoduje jego rozpad do związków toksycznych.

Wpływ na zdrowie

Badania na temat szkodliwości różnych substancji słodzących (np. aspartamu) są ekstremalnie zróżnicowane w swoich wynikach. Przy stosowaniu słodzików warto więc zachować ostrożność. Aspartam rozkłada się do kwasu asparaginowego i fenyloalaniny, których nie mogą metabolizować osoby chore na fenyloketonurię – dlatego też ten słodzik jest zabroniony dla chorych na tę chorobę. Regularne spożywanie acesulfamu K lub aspartamu w znacznych ilościach może prowadzić do wystąpienia efektów ubocznych takich jak bóle głowy, nadpobudliwość oraz zwiększone ryzyko rozwoju chorób układu oddechowego. Acesulfam może przyczyniać się do wzrostu stężenia glukozy we krwi (jeśli w czasie jego spożywania poziom ten już jest wysoki – dlatego nie powinno łączyć się tej substancji z cukrami prostymi).