Stewiozyd

Słodki składnik pozyskiwany ze stewii. Stewiozyd jest 250–300 razy słodszy niż sacharoza. Tak jak inne glikozydy stewiowe jest stabilny w wysokich temperaturach – jego budowa chemiczna nie zmienia się podczas ogrzewania. Może być zatem stosowany jako słodzik w potrawach gotowanych oraz wypiekach. Używa się go jako substancji słodzącej w napojach bezalkoholowych, szczególnie mlecznych i sojowych, oraz piwie, a także lodach, przetworach z warzyw i owoców, dżemach, czekoladzie, cukierkach, gumach do żucia, płatkach śniadaniowych, deserach, sosach, dodatkach do żywności. Jest także wykorzystywany jako słodzik stołowy w różnych postaciach, np. tabletek, płynu czy też proszku.

Wpływ na zdrowie

Słodziki stewiowe nie powodują próchnicy oraz wykazują działanie bakteriobójcze, zapobiegając chorobom dziąseł, dzięki czemu mogą być stosowane do płukania jamy ustnej. Nie stwierdzono ryzyka kumulacji glikozydów stewiolowych w organizmie, a także właściwości alergennych, dlatego uważane są za bezpieczne. Wciąż jednak trwają badania nad wpływem tych substancji na zdrowie. Glikozydy stewiowe, a przede wszystkim stewiozyd, mogą wpływać na obniżenie stężenia glukozy we krwi. Przypuszcza się, że związki te pobudzają trzustkę do wytwarzania większej ilości insuliny, poprawiając wrażliwość komórek na jej działanie oraz hamują produkcję glukagonu. U osób z nadciśnieniem tętniczym wykazano hipotensyjne (obniżające ciśnienie tętnicze) działanie stewiozydu.