Syrop Glukozowo-Fruktozowy

Roztwór glukozy i fruktozy otrzymywany ze skrobi kukurydzianej, poddanej działaniu enzymów lub kwasów. Zawiera ok. 42% fruktozy, 55% glukozy i 3% innych cukrów. Syrop glukozowo-fruktozowy jest bardzo często dodawany do produktów spożywczych jako substancja słodząca, głównie w celu nadania słodkiego smaku, ale także zwiększenia atrakcyjności produktu gdyż przyczynia się po poprawy konsystencji, aromatu i barwy. Syrop glukozowo-fruktozowy dodawany jest m.in. do napojów bezalkoholowych, soków owocowych, słodyczy, przetworów mlecznych, dżemów, galaretek i konserw.

Wpływ na zdrowie

Uważa się, że masowe dodawanie tego związku do produktów w dużym stopniu odpowiada za otyłość i inne choroby cywilizacyjne Substancja podejrzewana o zwiększanie ryzyka zachorowania na cukrzycę typu 2 i zespół jelita drażliwego, podnoszenie stężenia cholesterolu frakcji LDL („złego” cholesterolu) oraz trójglicerydów i wzrostu ciśnienia tętniczego krwi – ponieważ duże spożycie fruktozy może prowadzić do rozregulowania pracy ośrodka głodu i sytości. Fruktoza nie wpływa na wydzielanie insuliny i leptyny (hormonów odpowiedzialnych na odczucie sytości i hamowanie pobierania pokarmu), a jednocześnie przyczynia się do zwiększenia stężenia greliny, która z kolei pobudza apetyt. Związek ten sprzyja też nasileniu procesu magazynowania się tkanki tłuszczowej. Nadmiar cukru w diecie może ponadto sprzyja rozwojowi próchnicy zębów, problemom z koncentracją i nadpobudliwością. Nasila również procesy zapalne i przyspiesza starzenie się skóry. Podczas metabolizowania fruktozy wzrasta produkcja kwasu moczowego, który nasila objawy dny moczanowej oraz proces powstawania kamieni nerkowych. Jej spożycie powinno być ograniczane przez wszystkich, a szczególnie przez dzieci oraz osoby z cukrzycą i insulinoopornością. Spożycie większej ilości fruktozy może się również wiązać z wystąpieniem niestrawności, wzdęć, bólów brzucha i biegunek.