Żołądź

Owoc dębu. W przeszłości, na obszarze Ameryki Północnej żołędzie stanowiły cenne źródło skrobi. Zawierają nienasycone kwasy tłuszczowe, kwas foliowy, wiele witamin z grupy B, a także mangan, magnez i miedź. Żołędzie wykorzystuje się jako dodatek do zup lub spożywa smażone na głębokim tłuszczu. Posiekane mogą być dodawane do pieczywa. Pozyskuje się z nich także mąkę. Mąka z żołędzi nie jest tak plastyczna jak mąka pszenna i słabiej pochłania wodę, dlatego dobrze jest połączyć ją z innymi mąkami i lepkimi składnikami (np. jajka, ziemniaki), aby zapobiegać powstaniu suchych i twardych produktów. Niewątpliwą zaletą mąki żołędziowej jest brak obecności w niej glutenu, dlatego może być stosowana w kuchni osób chorych na celiakię. Żołędzie charakteryzują się lekko orzechowym posmakiem i dobrą wartością odżywczą. Zawierają taniny, którym zawdzięczają swój gorzki smak. Przed przygotowaniem żołędzi zaleca się wypłukanie tanin przez wymoczenie ich w ługu z dodatkiem popiołu drzewnego lub wygotowanie. Poza wpływem na smak, taniny mogą ograniczać wchłanianie niektórych składników odżywczych oraz powodować zaparcia. Po usunięciu goryczy smak żołędzi przestaje być wyrazisty, wyczuwalna jest jednak słodki posmak. Z prażonych żołędzi produkuje się również zamiennik kawy. Na ich bazie przygotowuje się też żołędziówkę – nalewkę polecaną na dolegliwości żołądkowo-jelitowe. Żołędzie poza przemysłem spożywczym znajdują zastosowanie w maściach i lekach ziołowych.

Wpływ na zdrowie

Kawa z żołędzi nie zawiera kofeiny, wywołuje uczucie sytości oraz poprawia perystaltykę (ruchy) jelit, regulując wypróżnianie.